Eksploatację złóż siarki rodzimej metodą odkrywkową w rejonie tarnobrzeskim rozpoczęto w wyrobisku "Piaseczno" w 1958 r i prowadzono do 1971 r., natomiast w wyrobisku "Machów" w latach 1970 – 1992. Początki powstania Kopalni Siarki "Machów" datuje się na rok 1964.

Wydobycie rudy z wyrobisk stanowiło bazę produkcji siarki opartej na metodzie flotacyjno-rafinacyjnej. Prowadzona eksploatacja rudy siarkowej i jej przeróbka charakteryzowała się wysokim stopniem uciążliwości dla środowiska naturalnego.

Dobra koniunktura siarki na rynkach światowych uległa w drugiej połowie 1991r. gwałtownemu załamaniu. Powodem załamania cen siarki była zwiększona podaż taniej siarki z odzysku oraz ogólnoświatowa recesja gospodarcza. Doprowadziło to do zahamowania rozwoju górnictwa siarki w Polsce poprzez zaprzestanie wydobycia siarki w odkrywce „Machów” w wyniku czego podjęto decyzję o likwidacji wyrobiska górniczego.

Z wyrobiska „Piaseczno” oraz „Machów” łącznie wydobyto ok. 82 mln Mg rudy siarkowej, z czego uzyskano ok. 15 mln Mg siarki rafinowanej, w tym celu konieczne było zdjęcie ok. 380 mln m³ nadkładu.

Z końcem 1992 roku zakończone zostało wydobycie siarki w odkrywce "Machów". Nie został jednak wyłączony system odwadniania złoża, który zapewniał utrzymanie zwierciadła wód trzeciorzędowych poniżej spągu wyrobiska. Zachowanie zwierciadła wód na takim poziomie wynikało z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa w okresie prowadzenia prac likwidacyjnych, co wymagało pompowania wody na poziomie ok. 35 tys. m³/dobę za pomocą szeregu studni trzeciorzędowych rozmieszczonych na spągu wyrobiska.

Prace likwidacyjne w Kopalni rozpoczęto w 1994 r. na mocy decyzji Ministra Przemysłu i Handlu. Stawiając Kopalnię w stan likwidacji, wskazano jednocześnie wodny kierunek zagospodarowania wyrobiska. Aby ten cel osiągnąć należało uporządkować tereny zdegradowane, a przede wszystkim zabezpieczyć wyrobisko kopalniane poprzez budowę warstwy izolującej, odpowiednie wyprofilowanie i umocnienie skarp.

W miejscu wyrobiska poeksploatacyjnego „Machów” zlokalizowanego po prawej stronie Wisły utworzony został zbiornik wodny o charakterze rekreacyjnym mającym powierzchnię 500 ha i głębokość 42 m.

W dniu 24.02.2005r. rozpoczęto napełnianie zbiornika „Machów” i zakończono w kwietniu 2009r. 

Na terenie zachodniej części Otworowej Kopalni Siarki „Jeziórko” prowadzona była:

• rekultywacja terenów poeksploatacyjnych (o powierzchni ok. 1300 ha) w kierunku wodno-leśno-łąkowym (początek prac rekultywacyjnych – w 1993 r.);
• likwidacja otworów trzecio- i czwartorzędowych (tj. otworów eksploatacyjnych i studni obserwacyjnych).

Na terenie Odkrywkowej Kopalni Siarki „Piaseczno” prowadzona jest rekultywacja wyrobiska poeksploatacyjnego w kierunku wodno-leśnym na obszarze ok. 169 ha.

Wyrobisko poeksploatacyjne „Piaseczno” powstało po lewej stronie Wisły, oddalone 2 km od jej koryta. W wyniku rozpoczętych prac rekultywacyjnych powstanie zbiornik wodny o charakterze rekreacyjnym o powierzchni ok. 160 ha i głębokości ok. 44 m.

Przedmiotem działalności Spółki była również likwidacja wyrobiska po Kopalni Siarki "Basznia".

Likwidacja kopalń finansowana była dotacjami z budżetu państwa, a od 2001r. finansowana jest ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, i środkami własnymi.

Zakończenie prac rekultywacyjnych planowane jest na koniec 2015 roku. Wykonanie powyższych zamierzeń pozwoli przywrócić środowisku naturalnemu tereny pierwotnie zdegradowane, uatrakcyjni krajobraz oraz stworzy warunki rozwoju turystyki w skali regionu.